Ομοσπονδία "Ώρα Μηδέν ".

Παρακολουθούμε για ακόμη μια φορά τις εσωτερικές διαμάχες της Ομοσπονδίας η οποία μετά την εποχή Δριβάκου δεν μπορεί να βρει ρυθμό.

Κάθε χρόνο αλλάζει και πρόεδρο οπως επίσης και τους εκπροσώπους στις σημαντικέςθέσεις,Γ.Γραμματεα,Αντιπρόεδρο ,Μεταθέσεις, Προσφυγές γεγονός που προκαλεί ένα συνεχές αλαλούμ στο συνδικαλιστικό κίνημα του ΛΣ.


Το λυπηρό για την Ομοσπονδία είμαι το γεγονός ότι η φαγομάρα δεν εχει τελος, οσες θέσεις και να υπάρχουν.
Τα προβλήματα υπάρχουν ακόμη και στη περίπτωση που δημιουργούν θέσεις που δεν προβλέπονται οπως η περίπτωση με τους 4 αντιπροέδρους ενω από το καταστατικό προβλέπονται μόνο 2.

Το χειρότερο όλων αποτελεί η περίπτωση με τη θεση του εκπρόσωπου των μεταθέσεων όπου ο νέος Πρόεδρος σαν να μη του έφταναν οι τίτλοι αποφάσιζε να την καταλάβει χωρίς μάλιστα να ενημερώσει κανένα .

Βέβαια αυτή η κίνηση προσκάλεσε αντιδράσεις με το ενδεχόμενο της διάσπασης να φαντάζει δεδομένο.

Ετσι λοιπόν :

Από τη μια έχουμε τον στενό πυρήνα του Προέδρου που όσο περνά ο καιρός μένει ολοένα και πιο μόνος .

Από την άλλη έχουμε την διευρυμένη ομάδα του Αντιπροέδρου κ.Τσατσουλή ο οποίος και πιο έτοιμος εμφανίζεται αλλά και πιο ουσιαστικός καθώς οδηγεί την Ένωση Αττικής και Πειραιά σε ένα ηγετικό ρόλο στο συνδικαλισμό που καλύπτει τα μεγάλα κενά που έχει η Ομοσπονδία.

Μια τρίτη ομάδα αποτελούν οι Ενώσεις που και παραταξιακά έχουν το τίτλο της αντιπολίτευσης ύστερα από τις εκλογές του 2019 χωρίς όμως ποτέ να έχουν δημιουργήσει ζήτημα στη λειτουργία της Ομοσπονδίας.

Η ομάδα αυτή θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο καθώς εμφανίζεται δυσαρεστημένη από την συμπεριφορά του Προέδρου ο οποίος και ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για τις συγκεκριμένες ενώσεις αφού ένιωθε ασφαλής με τη πλειοψηφία που του διασφάλισε το εκλογικό αποτέλεσμα πριν λίγους μήνες.

Γίνεται αντιληπτό ότι τα πράγματα στην Ομοσπονδία δεν πάνε καθόλου καλά και οπως λένε κάποιοι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα το Φθινόπωρο αναμένεται "καυτό" με τις τρεις ομάδες να προσπαθούν να ανασυγκροτηθούν προκειμένου για τελευταία φορά να υπάρξει το πρόσωπο που θα μπορέσει να ενώσει κάθε φωνή και κάθε Ένωση σε μια συνδικαλιστική δυναμική.